دریافت داروهای PrEP و PEP پیش از مواجهه و پس از مواجهه
بررسی کامل علائم ایدز از مراحل اولیه تا پیشرفته نشانه‌های HIV در هر مرحله بیماری
علائم HIV و بیماری ایدز را از نخستین روزهای ابتلا تا مراحل پیشرفته، بهصورت مرحله‌به‌مرحله و مبتنی بر منابع علمی معتبر بررسی می‌کنیم. ابتلا به ویروس HIV و پیشرفت آن به بیماری ایدز، در سه مرحله‌ی اصلی طبقه‌بندی میشود:
مرحله اول: فاز حاد یا عفونت اولیه
مرحله دوم: فاز نهفتگی یا کمون
مرحله سوم: مرحله پیشرفته و آغاز علائم شدید بیماری ایدز
اگر تصور می‌کنید ممکن است به ویروس HIV آلوده شده باشید، تنها راه تشخیص قطعی، انجام تست ایدز است. با این حال، آشنایی با علائم احتمالی در هر مرحله از بیماری، می‌تواند آگاهی بیشتری نسبت به وضعیت سلامت فرد ایجاد کند.
بر اساس اظهارات دکتر میشل هوربرگ، متخصص HIV در ایالت اوکلند ایالات متحده، در اغلب موارد ابتلا، مرحله‌ی اول بیماری بدون علامت است. او تأکید می‌کند:
«در فاز حاد اولیه‌ی ایدز، ممکن است هیچ نشانه‌ی قابل‌توجهی مشاهده نشود.»
با وجود این، در بازه‌ی یک تا دو ماه نخست پس از ورود ویروس به بدن، حدود ۴۰ تا ۶۰ درصد افراد علائمی مشابه آنفولانزا را تجربه می‌کنند؛ این نشانه‌ها بهعنوان علائم حاد رتروویروسی شناخته می‌شوند. البته باید توجه داشت که در برخی مبتلایان، هیچگونه علامتی بروز نمی‌کند.
در ادامه، هر یک از سه مرحله‌ی اصلی بیماری HIV/AIDS و علائم رایج در آن‌ها را به تفکیک و با ذکر میزان شیوع در میان مبتلایان بررسی خواهیم کرد.
مراحل سه‌گانه بیماری HIV و علائم مرتبط
عفونت HIV در سه مرحله پیشرفت می‌کند که هرکدام علائم، شدت و پیامدهای متفاوتی دارند. در ادامه، هر مرحله را به‌همراه نشانه‌های بالینی آن به‌طور دقیق بررسی می‌کنیم:
🔴 مرحله اول: عفونت حاد (Acute HIV Infection)
در این مرحله که بلافاصله پس از ورود ویروس به بدن آغاز میشود، ویروس با سرعت بالا تکثیر میشود و بار ویروسی خون افزایش می‌یابد. این مرحله معمولاً بین هفته دوم تا ششم پس از تماس با ویروس طول می‌کشد.
📌 علائم احتمالی در این مرحله شامل تب، گلودرد، درد عضلانی، خستگی، راش پوستی، و تورم غدد لنفاوی است.
🟡 مرحله دوم: کمون یا نهفتگی (Chronic Latency Phase)
در این مرحله که ممکن است بین ۲ تا ۱۵ سال ادامه پیدا کند، ویروس در بدن حضور دارد اما سرعت تکثیر آن کاهش می‌یابد. افراد معمولاً در این دوره علامت خاصی ندارند اما همچنان ناقل بیماری هستند و می‌توانند آن را به دیگران منتقل کنند.
📌 در صورت عدم درمان، سیستم ایمنی به‌تدریج تحلیل می‌رود و احتمال ابتلا به عفونت‌های فرصت‌طلب افزایش می‌یابد.
🔴 مرحله سوم: مرحله پیشرفته یا ایدز (AIDS)
در این مرحله، عملکرد سیستم ایمنی به‌شدت مختل میشود و بدن توانایی دفاع در برابر بیماریهای عفونی و سلول‌های غیرطبیعی را از دست میدهد. در صورت عدم دریافت داروهای ضدویروسی، این مرحله می‌تواند منجر به مرگ طی مدت کوتاهی شود.
📌 علائم شایع در این مرحله شامل کاهش شدید وزن، تب مکرر، تعریق شبانه، خستگی مزمن، عفونت‌های قارچی دهان و واژن، اسهال مداوم و ابتلا به انواع خاصی از سرطان‌ها مانند سارکوم کاپوزی است.
جدول درصد بروز علائم در مراحل مختلف HIV
مرحله بیماری
افراد دارای علائم (قرمز)
افراد بدون علائم (آبی)
هفته‌های اول (فاز حاد)
حدود ۶۰٪
حدود ۴۰٪
سال‌های اول (فاز نهفتگی)
حدود ۱۰٪
حدود ۹۰٪
مرحله سوم (ایدز پیشرفته)
بیش از ۹۹٪
کمتر از ۱٪
نکات مهم:
مرحله حاد (Acute phase): در این مرحله، علائمی مشابه آنفولانزا در ۵۰ تا ۷۰ درصد مبتلایان دیده میشود. میانگین آماری جهانی حدود ۶۰٪ گزارش شده است.
مرحله نهفتگی (Chronic latency): بیشتر مبتلایان در این دوره علائم مشخصی ندارند. بیماری بهصورت خاموش ادامه دارد و تنها در ۱۰٪ موارد نشانه‌های خفیف مانند خستگی، تورم غدد یا کاهش وزن خفیف مشاهده میشود.
مرحله پیشرفته یا AIDS: در این مرحله، تقریباً تمام مبتلایان (۹۹٪ یا بیشتر) با علائم شدید و عفونت‌های فرصت‌طلب مواجه می‌شوند؛ عدم بروز علائم در این مرحله بسیار نادر است و معمولاً مربوط به افراد تحت درمان بسیار دقیق یا با ساختار ایمنی خاص است.
علائم ایدز در روزهای اول ابتلا (مرحله حاد HIV)
علائم ایدز در روزهای اول معمولاً ظاهر نمی‌شوند و فرد مبتلا ممکن است در چند روز نخست پس از ورود ویروس HIV به بدن، هیچگونه نشانه‌ای را تجربه نکند. این مرحله که به آن «فاز حاد» یا «عفونت اولیه» نیز گفته میشود، معمولاً از هفته دوم پس از آلودگی آغاز میشود و ممکن است بین ۲ تا ۶ هفته و گاهی تا ۱۰ هفته طول بکشد.
در این بازه، حدود ۶۰٪ افراد مبتلا دچار علائمی شبیه آنفولانزا می‌شوند. با این حال، در ۴۰٪ موارد، ابتلا کاملاً بدون علامت است. متأسفانه این علائم اولیه، به دلیل شباهت با بیماریهای ویروسی شایع، اغلب توسط بیماران و حتی کادر درمان (پزشک، پرستار، داروساز و…) نادیده گرفته می‌شوند یا بهعنوان نشانه‌ای از HIV در نظر گرفته نمی‌شوند.
علائم شایع مرحله حاد HIV
نشانه‌های مرحله حاد، عموماً غیر اختصاصی هستند و ممکن است با شدت‌های مختلفی در افراد ظاهر شوند. در ادامه، فهرستی از این علائم به همراه میانگین درصد بروز آن‌ها در افراد مبتلا ارائه شده است:
تب: حدود ۷۵٪ (۷۴٪ در مردان، ۸۳٪ در زنان)
خستگی و بی‌حالی: حدود ۶۸٪ (۷۴٪ در مردان، ۸۳٪ در زنان)
راش پوستی یا بثورات: میانگین ۴۸٪ با توزیع مشابه در دو جنس
دردهای عضلانی و مفصلی: حدود ۴۹٪ (۷۰٪ در مردان، ۲۶٪ در زنان)
گلودرد: حدود ۴۰٪، مشابه در هر دو جنس
سردرد: حدود ۴۵٪ با شیوع تقریبی برابر
تورم غدد لنفاوی: حدود ۳۹٪، بدون تفاوت جنسیتی
عرق شبانه: حدود ۲۸٪
اسهال: حدود ۲۷٪
تهوع: کمتر شایع و معمولاً خفیف
زمان‌بندی بروز علائم حاد HIV
علائم ذکرشده ممکن است بین هفته دوم تا دهم پس از آلودگی به ویروس ظاهر شوند. مدت زمان ماندگاری این علائم معمولاً بین ۷ تا ۱۰ روز است، اما در برخی موارد ممکن است کوتاه‌تر یا طولانی‌تر باشند. شدت علائم نیز بسته به وضعیت ایمنی بدن و فیزیولوژی فرد متفاوت خواهد بود
🔴 مرحله اول: فاز حاد یا عفونت اولیه HIV (۲ تا ۶ هفته اول)
در این مرحله، بدن با ویروس HIV مواجه شده و سیستم ایمنی واکنش اولیه خود را نشان میدهد. بسیاری از افراد ممکن است علائمی شبیه آنفولانزا را تجربه کنند.
درصد بروز شایع‌ترین علائم مرحله حاد:
علائم حاد HIV
درصد بروز تقریبی
منبع علمی (CDC/WHO)
تب
75٪
CDC Guidelines on Acute HIV
خستگی و ضعف عمومی
68٪
WHO Clinical Staging
احساس کسالت (بی‌حالی)
70٪
JAMA Internal Medicine
درد مفاصل و عضلات
49٪
Medscape HIV Overview
سردرد
45٪
NIH HIV Symptoms Report
گلودرد
40٪
Journal of Infectious Diseases
بثورات پوستی (راش)
48٪
HIV.gov
تورم غدد لنفاوی
39٪
WHO/CDC
تعریق شبانه
28٪
WebMD
اسهال
27٪
CDC
نکته مهم: داشتن یا نداشتن این علائم، به‌تنهایی دلیلی برای تأیید یا رد ابتلا به HIV نیست. تنها روش قطعی تشخیص، انجام تست ایدز است.
🟡 مرحله دوم: فاز نهفتگی یا کمون (۲ تا ۱۵ سال پس از مرحله حاد)
در این مرحله، ویروس در بدن بهصورت خاموش باقی می‌ماند و به‌تدریج به سلول‌های سیستم ایمنی آسیب می‌زند. اغلب افراد در این بازه هیچ علائم ظاهری ندارند.
علائم گاه‌به‌گاه در بعضی بیماران:
علائم ممکن در مرحله نهفتگی
درصد بروز تقریبی
توضیح
تورم غدد لنفاوی مزمن
۵۰٪
در نواحی گردن، زیرفک، پس‌سر و زیر بغل، قرینه و بدون درد
کاهش وزن خفیف تا متوسط
۳۰٪
بدون تغییر رژیم غذایی یا ورزش
تعریق شبانه خفیف
۲۵٪
معمولاً بدون تب همراه است
برفک دهانی (کاندیدا)
۲۰٪
عفونت قارچی زبان یا حلق
ضعف گاه‌به‌گاه
۱۵٪
مرتبط با خستگی مزمن
اغلب مبتلایان در این مرحله همچنان احساس سلامتی کامل دارند و تنها در آزمایش خون می‌توان کاهش تدریجی CD4 را مشاهده کرد.
🔴 مرحله سوم: مرحله پیشرفته یا AIDS (پس از افت CD4 به زیر ۲۰۰)
در این مرحله، سیستم ایمنی به‌شدت آسیب دیده است و بدن در مقابل عفونت‌های فرصت‌طلب، ناتوان میشود.
مهم‌ترین علائم بالینی ایدز (AIDS):
عفونت یا بیماری مرتبط با AIDS
نوع بیماری
توضیح
سارکوم کاپوسی
سرطان پوست/مخاط
لکه‌های بنفش روی پوست، دستگاه گوارش و دهان
پنوموسیستیس جیرووسی (PCP)
عفونت قارچی ریه
تنگی نفس، سرفه خشک، تب خفیف، کاهش وزن
کاندیدیازیس دهانی/مری
عفونت قارچی
برفک دهانی گسترده، دشواری در بلع
توکسوپلاسموز مغزی
عفونت انگلی مغز
تشنج، سردرگمی، سردرد شدید
عفونت سایتومگالوویروس (CMV)
ویروسی
آسیب شبکیه، التهاب چشم، از دست رفتن بینایی
هیستوپلاسموزیس
عفونت قارچی تنفسی
تب، ضعف، درگیری ریوی مشابه سل
ایزوسپوریازیس
انگل روده‌ای
اسهال شدید و آبکی، کاهش وزن
کریپتوسپوریدیوم
انگل روده‌ای
اسهال مزمن، از دست رفتن آب بدن
هرپس سیمپلکس مزمن
ویروسی
تبخال تناسلی یا دهانی مداوم و شدید، بیش از یک ماه
لنفوم بورکیت و ایمنوبلاستیک
سرطان خون
درگیری سیستم لنفاوی، تب مداوم، کاهش وزن شدید
عفونت مایکوباکتریومی (سل منتشر)
باکتریایی
تب شبانه، کاهش وزن، ضایعات ریوی یا خارج ریوی
آسیب مغزی مرتبط با HIV
اختلال عصبی
کاهش تمرکز، زوال شناختی، اختلال حافظه
در صورت عدم دریافت درمان ضدویروسی (ART)، مرحله AIDS می‌تواند ظرف ۱ تا ۳ سال به مرگ منتهی شود.
علائم کلی آلودگی با ویروس HIV
در این بخش به بررسی جامع علائم ایدز و نشانه‌های مرتبط با آلودگی به ویروس HIV از مراحل اولیه تا مراحل پیشرفته بیماری پرداخته میشود. علائم زیر بر اساس گزارش‌های علمی معتبر، رایج‌ترین نشانه‌های بالینی ابتلا هستند، با این حال، داشتن یا نداشتن این نشانه‌ها نشان‌دهنده ابتلا یا عدم ابتلا قطعی نیست و تنها راه تشخیص قطعی، انجام تست ایدز است.
۱. تب خفیف
تب با دمای حدود ۳۸.۸ درجه سانتی‌گراد، یکی از اولین و شایع‌ترین علائم ویروس HIV در مرحله حاد محسوب میشود. این علامت اغلب در نتیجه‌ی فعالیت ویروس در جریان خون و پاسخ سیستم ایمنی ایجاد میشود. البته تب می‌تواند در بسیاری از بیماریهای دیگر نیز مشاهده شود.
۲. خستگی، بی‌حالی و ضعف
فعال شدن سیستم ایمنی و التهاب ناشی از ویروس، باعث بروز احساس خستگی و ضعف میشود. این نشانه ممکن است هم در مرحله اولیه و هم در فاز مزمن بیماری دیده شود.
۳. درد عضلانی، درد مفاصل و تورم غدد لنفاوی
این علائم در بسیاری از بیماریهای ویروسی دیگر نیز وجود دارند. تورم غدد لنفاوی (در گردن، زیر بغل و کشاله ران) اغلب بدون درد، متحرک و قرینه است. این غدد، بخش مهمی از سیستم ایمنی هستند که با ورود ویروس فعال می‌شوند.
۴. گلودرد و سردرد
گلودرد و سردرد خفیف تا متوسط نیز در مرحله حاد آلودگی با ویروس HIV گزارش شده‌اند. در صورتی‌که این علائم پس از رابطه جنسی پرخطر ظاهر شده باشند، انجام آزمایش HIV توصیه میشود.
۵. راش و بثورات پوستی
راش به تغییر رنگ و التهاب پوست گفته میشود. در افراد مبتلا، بثورات پوستی صورتی‌رنگ، گاهی دردناک و پراکنده ممکن است ظاهر شوند. این علائم بیشتر در قفسه سینه و پشت بدن مشاهده می‌شوند.
۶. تهوع، استفراغ و اسهال
بین ۳۰ تا ۶۰ درصد افراد در مراحل اولیه آلودگی به HIV، دوره‌ای از ناراحتی‌های گوارشی مانند تهوع، استفراغ یا اسهال را تجربه می‌کنند. این علائم در اثر خود ویروس یا داروهای ضد رتروویروسی رخ می‌دهند.
۷. کاهش وزن
کاهش وزن بدون دلیل مشخص، از نشانه‌های بارز بیماری در مراحل پیشرفته است. در صورت تداوم اسهال و بی‌اشتهایی، بدن با افت وزن چشمگیری مواجه میشود. اگر بیش از ۱۰٪ وزن بدن در مدت کوتاه کاهش یابد، این وضعیت بهعنوان سندرم کاهش وزن مرتبط با HIV شناخته میشود.
۸. سرفه خشک
سرفه خشک مزمن که به درمان‌های رایج مانند آنتی‌بیوتیک یا داروهای ضد حساسیت پاسخ نمی‌دهد، می‌تواند نشانه اولیه ایدز باشد. این علامت ممکن است با سل یا آلرژی اشتباه گرفته شود.
۹. ذات‌الریه (پنومونی)
در برخی موارد، ویروس باعث بروز ذات‌الریه شدید میشود که نیاز به بستری فوری دارد. این وضعیت در مراحل پیشرفته‌تر بیماری بیشتر مشاهده میشود.
۱۰. تعریق شبانه
حدود نیمی از مبتلایان در مراحل اولیه HIV، دچار تعریق شبانه غیرقابل توضیح می‌شوند. این تعریق با خیس شدن کامل لباس خواب و ملافه همراه است و ربطی به دمای محیط یا فعالیت بدنی ندارد.
۱۱. تغییر در ظاهر ناخن‌ها
برخی مبتلایان دچار چماقی شدن ناخن‌ها، شکستگی مکرر، یا تغییر رنگ ناخن‌ها (خطوط تیره عرضی یا طولی) می‌شوند. این تغییرات در نتیجه عفونت‌های ثانویه یا ضعف ایمنی ایجاد می‌شوند.
۱۲. عفونت‌های قارچی
عفونت‌های کاندیدیایی (مانند برفک دهان یا آفت‌های دهانی) بیشتر در مراحل پیشرفته دیده می‌شوند. این عفونت‌ها می‌توانند بلع غذا و نوشیدنی را با مشکل مواجه کنند.
۱۳. اختلالات شناختی و روانی
در مراحل پیشرفته ایدز، برخی بیماران دچار اختلالات عصبی و روانی مانند گیجی، کاهش تمرکز، زوال حافظه، خشم ناگهانی یا تغییرات رفتاری می‌شوند.
۱۴. تبخال دهانی و تناسلی
ویروس هرپس سیمپلکس در بیماران مبتلا به HIV، می‌تواند علائمی شدیدتر و طولانی‌تر از حالت معمول ایجاد کند. تبخال تناسلی و زخم‌های ناحیه تناسلی، علاوه بر این‌که از علائم احتمالی HIV هستند، ریسک انتقال بیماری را نیز افزایش می‌دهند.
۱۵. مورمور شدن اندام‌ها
احساس گزگز یا بی‌حسی در دست‌ها و پاها ممکن است به‌دلیل آسیب عصبی ناشی از HIV رخ دهد. این علامت معمولاً در مراحل مزمن‌تر بیماری گزارش میشود.
۱۶. اختلال در چرخه قاعدگی
در زنان، آلودگی با HIV ممکن است منجر به نامنظمی در دوره‌های قاعدگی، کاهش تعداد دفعات پریود و شروع زودتر یائسگی شود. این نشانه‌ها معمولاً در مراحل میانی تا پیشرفته بیماری بروز می‌یابند.
⚠️ نکته نهایی:
هیچ‌یک از علائم فوق، به‌تنهایی نمی‌توانند معیار قطعی برای تشخیص HIV باشند. تنها راه معتبر و قابل اطمینان برای آگاهی از وضعیت آلودگی، انجام آزمایش ایدز است. شما میتوانید با استفاده از کیت تست ایدز خانگی بهصورت محرمانه، در محیط امن و شخصی، وضعیت خود را ارزیابی کنید. در صورت مثبت بودن نتیجه، انجام تست تأییدی در آزمایشگاه ضروری است.
کیت ایدز ابزاری ساده و سریع برای شناسایی ویروس HIV در بدن است که به پیشگیری، غربالگری و کنترل بیماری ایدز کمک می‌کند. این تست بدون درد، محرمانه و قابل انجام در خانه بوده و برای افراد در معرض خطر مانند پرستاران، پزشکان و کسانی با روابط جنسی پرخطر بسیار کاربردی است. تشخیص زودهنگام HIV می‌تواند روند درمان را تسهیل کرده و از پیشرفت بیماری جلوگیری کند.
خرید اینترنتی کیت ایدز
خرید اینترنتی کیت ایدز روشی آسان و محرمانه برای انجام تست HIV در منزل است. این روش امکان سفارش آنلاین با قیمت مناسب را فراهم کرده و کیت از طریق پست یا پیک بدون درج اطلاعات حساس ارسال میشود. با استفاده از این روش، نیاز به مراجعه حضوری و انتظار برای دریافت نتیجه حذف شده و فرد می‌تواند در محیطی امن و راحت آزمایش خود را انجام دهد.
نحوه استفاده از کیت رپید تست HIV
از جمله مزایای مهم استفاده از کیت خانگی تشخیص اچآیوی (HIV Rapid Test Kit)، سهولت کاربرد آن است. این کیت به‌گونه‌ای طراحی شده که هر فرد، با هر سطح دانشی، می‌تواند آن را در خانه یا هر محل آرامی انجام دهد. بنابراین نگران مراحل انجام آزمایش نباشید. کافی است با خونسردی، دقت و حوصله مراحل را آغاز کنید. در تمامی مراحل، راهنمایی‌های لازم را در اختیار خواهید داشت و در صورت نیاز میتوانید از پشتیبانی مشاوره بگیرید.
همراه کیت، بروشور آموزشی جامعی قرار داده شده که توصیه میشود پیش از شروع آزمایش، آن را با دقت مطالعه کنید. اجزای داخل بسته شامل موارد زیر هستند:
ابتدا مکانی آرام و مناسب برای انجام آزمایش انتخاب کنید تا بتوانید بدون استرس و با تمرکز کامل مراحل را طی کنید. سپس اجازه دهید کیت به دمای محیط برسد و حتماً تاریخ انقضا و سلامت فیزیکی بسته‌بندی را بررسی کنید.
پس از شستن کامل دست‌ها، بسته کیت را باز کرده و اجزای آن را بهصورت منظم روی سطحی تمیز بچینید. انگشتی که برای نمونه‌گیری انتخاب کرده‌اید را کمی مالش دهید تا جریان خون در آن افزایش یابد، سپس با استفاده از پد الکلی آن را ضدعفونی کنید.
با استفاده از لنست، سوراخ کوچکی در نوک انگشت ایجاد کرده و دو قطره خون روی بخش مشخص‌شده کیت (معمولاً با حرف S مشخص میشود) بچکانید. سپس درب محلول بافر را باز کرده و دو قطره از آن را روی همان محل بریزید.
در این مرحله، باید ۱۵ دقیقه منتظر بمانید تا واکنش‌ها کامل شوند و نتیجه آزمایش نمایان گردد. از تفسیر نتیجه پیش از این بازه زمانی یا پس از گذشت زمان زیادتر خودداری کنید.
در پنجره نمایش نتیجه، خط C باید حتماً ظاهر شود. این خط نشان میدهد که نمونه بهدرستی وارد شده و کیت عملکرد صحیحی داشته است. در صورتی که خطی در محل T1 یا T2 مشاهده شود، ممکن است نشانه وجود ویروس اچآیوی باشد. در چنین شرایطی، لازم است حتماً آزمایش تأییدی با روش‌های تخصصی دیگر انجام شود.
در پایان، تمامی وسایل استفاده‌شده باید در سطل زباله‌های عفونی یا طبق دستورالعمل ایمن دفع شوند.
تفسیر نتیجه آزمایش:
مثبت (Positive): اگر خط C همراه با یکی از خطوط T1 یا T2 یا هر دو ظاهر شود، نتیجه آزمایش اولیه مثبت تلقی میشود. لازم است نتیجه با یک تست دوم تأیید شود.
منفی (Negative): در صورتی که تنها خط C ظاهر شود و هیچ خطی در بخش T1 یا T2 مشاهده نشود، نتیجه آزمایش منفی است.
کیت خانگی اچآیوی راهی مطمئن، سریع و محرمانه برای اطلاع از وضعیت سلامت جنسی فردی است؛ با رعایت دقیق مراحل ذکرشده، میتوانید با اطمینان این آزمایش را انجام دهید.
سوالات متداول ایدز HIV
کیت آزمایش چیست ؟
کیت آزمایش مجموعهای از ابزارها و مواد موردنیاز برای انجام یک آزمایش مشخص است که با مطالعه دقیق دستورالعمل آن، امکان اجرای صحیح مراحل آزمایش فراهم میشود.
کیت خودارزیابی ایدز چیست؟
کیت آزمایشی وسیلهای است که به افراد با هر سطح تحصیلات این امکان را میدهد تا آزمایش اچآیوی یا ایدز را بهصورت شخصی و بدون نیاز به تخصص پزشکی انجام دهند.
دقت این کیتها چقدر است؟
ین دسته از کیتها مورد تأیید وزارت بهداشت ایران و سازمان جهانی بهداشت هستند و بهصورت رایج در مراکز درمانی، مراکز بهداشت و مراکز مشاوره بیماریهای رفتاری کشور مورد استفاده قرار میگیرند. سازمان جهانی بهداشت نیز این نوع آزمایشها را بهعنوان ابزاری مؤثر برای غربالگری در جوامع توصیه کرده است. بر اساس نتایج مطالعات معتبر، دقت کیت رپید تست اچآیوی حداقل ۹۷٫۵ درصد و در بهترین شرایط تا ۹۹٫۵ درصد گزارش شده است.
خودم میتوانم آزمایش را انجام دهم؟
بله، انجام این آزمایش بسیار ساده است و بهراحتی میتوانید آن را در منزل انجام دهید. پس از مشاهده ویدئوی آموزشی مربوط به نحوه استفاده از کیت ایدز، در صورتی که به هر دلیلی آزمایش بهدرستی انجام نشود، کیت جایگزین بهصورت رایگان برای شما ارسال خواهد شد؛ بنابراین جای هیچگونه نگرانی وجود ندارد.
کی تست ایدز بدهم؟
زمان مناسب برای انجام آزمایش ایدز، بسته به شرایط، متفاوت است. زمان اپتیمم برای دریافت نتیجه قابل‌اعتماد، ۴۵ روز پس از رابطه یا اتفاق مشکوک در نظر گرفته میشود. در عین حال، بازه احتیاطی سه‌ماهه توصیه میشود تا نتیجه‌ای قطعی‌تر حاصل شود. اگر احساس اضطراب دارید و نیاز به اطمینان سریع‌تری دارید، میتوانید آزمایش را یک ماه پس از تماس مشکوک انجام دهید.
تمام بازه‌های زمانی طولانی‌تر از سه ماه، مانند شش ماه، یک سال یا حتی بیش از آن نیز برای انجام تست قابل پذیرش هستند. همچنین به افراد باردار توصیه میشود که در اولین فرصت نسبت به انجام این آزمایش اقدام کنند.
قیمت کیت تست ایدز چقدر است؟
برای مشاهده فهرست قیمتهای بهروز و موجودی انواع کیتها ایدز، لطفاً به بخش فروشگاه مراجعه کنید. تمامی اطلاعات مربوط به محصولات، بهصورت مرتب بهروزرسانی میشود.
تست ارزیابی نیاز به داروهای پیشگیری HIV (PEP و PrEP)
افرادی که در معرض تماس مشکوک به ویروس HIV قرار گرفته‌اند یا در شرایطی زندگی می‌کنند که احتمال ابتلا به این ویروس در آن‌ها بالاست، می‌توانند از داروهای پیشگیرانه HIV استفاده کنند. این داروها در دو گروه اصلی تقسیم‌بندی می‌شوند:
PEP: پیشگیری پس از مواجهه (Post-Exposure Prophylaxis)
PrEP: پیشگیری پیش از مواجهه (Pre-Exposure Prophylaxis)
چه زمانی استفاده از داروهای PEP و PrEP ضرورت دارد؟
در صورتی که نتیجه تست HIV شما مثبت باشد یا در معرض خطر بالا قرار گرفته باشید، ممکن است پزشک برای محافظت از سلامت شما، یکی از این دو روش دارویی را تجویز کند. اما پیش از شروع مصرف دارو، لازم است حتماً آزمایش‌های تکمیلی مانند تست آنتی‌بادی، آنتی‌ژن و PCR، تحت نظر پزشک متخصص و در آزمایشگاه‌های معتبر انجام شود.
مراکز مشاوره بیماریهای رفتاری
برای دریافت راهنمایی‌های تخصصی، آزمایش‌های تأییدی و دریافت داروهای پیشگیرانه HIV، میتوانید به مراکز مشاوره بیماریهای رفتاری در شهر خود مراجعه کنید. این مراکز تحت نظارت وزارت بهداشت فعالیت می‌کنند و خدمات مشاوره، آزمایش و درمان را بهصورت رایگان یا با تعرفه دولتی ارائه می‌دهند.
اطلاعات این مراکز را میتوانید از طریق وب‌سایت وزارت بهداشت یا مراجعه حضوری به مراکز بهداشت منطقه دریافت کنید.
مقایسه داروهای PEP و PrEP
ویژگی
PEP (پیشگیری پس از مواجهه)
PrEP (پیشگیری پیش از مواجهه)
هدف استفاده
جلوگیری از ابتلا پس از مواجهه احتمالی با ویروس
پیشگیری از ابتلا پیش از هرگونه مواجهه احتمالی
زمان شروع
حداکثر تا ۷۲ ساعت پس از تماس مشکوک
پیش از شروع فعالیت‌های پرخطر و در طول دوره در معرض خطر بودن
مدت مصرف
معمولاً ۲۸ روز
بهصورت مداوم یا در بازه‌های مشخص بر اساس تجویز پزشک
گروه‌های هدف
افرادی که تماس تصادفی یا بدون محافظت با فرد مبتلا داشته‌اند
افرادی با شریک جنسی متعدد، مصرف‌کنندگان تزریقی مواد مخدر، و کسانی که در مناطق پرخطر زندگی می‌کنند
نیاز به تجویز پزشک
دارد
دارد
آزمایش پیش از شروع
آزمایش HIV برای اطمینان از منفی بودن نتیجه
آزمایش HIV و بررسی عملکرد کلیه و کبد
موارد مصرف رایج
تجاوز جنسی، تماس جنسی محافظت‌نشده، سوزن آلوده
رابطه جنسی محافظت‌نشده، شریک مبتلا به HIV، مصرف مشترک سرنگ
استفاده از این داروها باید با تشخیص قطعی و تجویز پزشک متخصص انجام شود و مصرف خودسرانه آن‌ها به‌هیچ‌وجه توصیه نمی‌شود. پیشگیری آگاهانه و به‌موقع، نقش مؤثری در حفظ سلامت فردی و عمومی دارد.
دیدگاه خود را درج کنید